جشن تعیین جنسیت

هفته ۱۹ بارداری بودم و هنوز نمی دونستم جنسیت نی نی مون چیه ؟؟

قرار بود آزمایش دوم NT رو روز دوشنبه ۱۳ مردادماه انجام بدم و می دونستم که دیگه جنسیت بچه اونجا مشخص می شه .

روز قبل از سونوگرافی،  رفتیم خانه عزیز ، اونجا خاله ی بابا ، عمو علی و زن عمو زهره هم بودن و بحث جنسیت نی نی به میان آمد. 

زن عمو گفت نمی خوای جشن تعیین جنسیت بگیری ، گفتم خیلی دوست دارم ولی با این شرایط کرونا نمی شه ، نهایت تو خانه خودم بادکنک درست می کنم و یه لایو از طریق اینستا می زارم .

زهره جون گفت ، خوب به دکترت بگو تا جنسیت رو بهت نگه و به من بده تا برات بادکنک آماده کنم و ببرید خانه تا خودت هم سوپرایز بشی.

بعد قرار شد که خانه عمو جون جشن بگیریم فقط خودمون ۶ نفر باشیم ( من ، محمد،  پرهام ، علی اقا ، زهره جون و ماهان ) و واسه بقیه لایو بگیریم .

بعد گفتیم تو گروه خانوادگی می گیم که هر که دوست داشت بیاد .

تو گروه که گذاشتیم دیدیم همگی مشتاق آمدن هستن و از اونجا که خانه عمو علی حیاط دار بود خطر کرونا هم کمتر می شد و قرار شد همگی ماسک بزنن .

 به این ترتیب یه جشن کوچک به یه جشن تقریبا بزرگ تبدیل شد ، که البته تمام زحمت اش بر دوش عمو و زن عمو جون بود.

منم رفتم دکتر و بهش گفتم لطفا جنسیت رو بهم نگید و روی یه برگه بنویسید و چسب کنید .

بعد از دکتر رفتم خانه عمو جان و بهشون برگه رو دادم  و از اون جا که عمو جان روز بعد شیفت بود قرار بر این شد که دو روز بعد جشن گرفته بشه.

ولی شب که آمدم خانه حالم بد بود که چرا من الان نمی دونم نی نی ام دختره یا پسر ، کلا پشیمان شده بودم و دل تو دلم نبود .

تا صبح خواب دیدم و پریشان بودم.

هر چند که واسه من و محمد اصلا اهمیتی نداشت که نی نی مون دختر باشه یا پسر ولی پرهام عاشق این بود که خواهر دار بشه .

بالاخره صبر کردیم و روز چهارشنبه ۱۵ مرداد۹۹ توی مراسم تعیین جنسیت که به صورت لایو اینستا واسه دوستام و خانواده خودم می گرفتیم،  فهمیدم خداوند لطف بیکرانش رو شامل حال ما کرده و قراره صاحب یه دختر بشیم .

خوشحالی پرهام اصلا قابل وصف نبود.

هزاران مرتبه خدا رو شکر